Waggelen door Hanöbukten

A English compilation you can find at the end of this report for our non-Flemish speaking followers.
Alle batterijen waren plat vandaar een dagje vertraging in onze verslaggeving.
Dinsdag 2/7: Toen we na een deugdoende nacht uit Kristianopel vertrokken hadden we de wind pal uit het zuiden. Toevallig ook de richting de we uit wilden. Utklippan is dus geen optie meer. Vandaar uit zouden we naar Christiansö kunnen gevaren hebben maar ook dat zou heel moeilijk worden vanwege de wind. We zijn dan maar tot de Archipel van Karlskrona op motor gevaren (3 uur) en afgedraaid naar het westen recht de archipel in. Deze archipel gelijkt veel op het scherengebied maar hier zijn meer loofbomen. Het was weer opletten om netjes tussen de rotsen te varen. We konden eindelijk nog eens rustig zeilen. Ter hoogte van Kalskrona moesten we bij en aan de wind varen maar tussen de eilanden zijn er geen golven en daardoor kon Tjip eens tonen wat ze kon: 5 à 6kn goed op haar zij. Zalig! Het was tegen dan al 16 uur en we zouden op zoek gaan naar een leuk jachthaventje. Zoals in het scherengebied een baaitje zoeken zou te lang duren omdat het hier wel een pak toeristischer is en de plaatsjes schaars zijn. In Karlskrona lag een grote 2 master en een hoop oorlogsschepen. Jasper stelde voor om toch maar naar Karlskrona te gaan. En wat kan een vader anders doen… Het bleek echter niet zo een goede keuze te zijn. Over Karlskrona kunnen we kort zijn: een jachthaven naast een drukke weg, niets te zien, niets te beleven. Volgens mij hebben de soldaten het hier te lang voor het zeggen gehad want het lijkt bijna op een kazerne.
Woensdag 3/7: Vandaag ging de tocht naar het eiland Hanö: een goede 30 mijl over de open zee. Om uit de archipel te geraken zijn we nog een half uurtje kwijt geraakt omdat we door de Hasslobron moesten in die gaat elke uur maar 10 minuutjes open. Vandaar uit kregen we zo’n 15kn wind uit het ZO, dat wil zeggen de hele tijd halve wind varen. In het begin waren de golven niet zo hoog en dan ging het goed vooruit. Met een lekker zonnetje was het zeer aangenaam varen. Enkel de omgevingstemperatuur (ong 15°) mag wat hoger zijn. Bi zo een wind kan je na een tijd natuurlijk de nodig golven verwachten. En varen bij halve wind met de opkomende golven begonnen we serieus te waggelen. Het was kiezen, of op koers blijven maar snelheid verliezen door het waggelen (zeil klapt telkens in) of iets scherper varen en snelheid maken. We kozen voor het laatste en op het einde zouden we dan bi ruime wind binnen varen. Zo simpel is het natuurlijk weer niet want in de late namiddag begon de wind te krimpen naar het oosten en nog wat in kracht toenemen. Resultaat: welke koers we ook voeren, we bleven maar waggelen. Jasper kreeg het er op een bepaald moment zelf wat moeilijk mee. De golven kwamen precies van overal en ze waren nog hoog ook. Rond half zes waren we blij dat we aangekomen waren in Hanö.
Hanö is een pareltje. Geen auto’s, een heel vriendelijke en behulpzame havenmeester die zelf wat frans spreekt, enkel huisjes, een klein winkeltje en een café/restaurant waar vanavond niet kon gegeten worden als je niet gereserveerd had omdat er ook entertainment was voorzien. Tijdens onze BBQ op de kaai konden we meegenieten van een lokale zweedse operazanger die voor de nodige ambiance zorgde met liedjes zoals con te partiro enz. Dit is een haventje waar je gerust een dagje langer zou kunnen blijven.-²
Betreft onze nationaliteit is er hier in Zweden steeds verwarring. Overal denken ze dat we Duitsers zijn. In de eerste plaats komt dit door onze vlag. Men probeert ons steeds aan te spreken in het Duits. Ik antwoord dan steeds in het engels of het zweeds. Grote verontschuldigingen volgen en dan moeten we nog uitleggen dat we uit België komen en hoe we hier met een kleine Marieholm IF terecht zijn gekomen. Uiteindelijk zijn het heel prettige contacten en plezante verhalen.
Ondertussen horen we hier af en toe een donder en we hebben ook al een bliksem gezien. Dit was voorspeld en we liggen veilig in de haven. We hebben hier zelf een speciaal plekje gekregen aan de enige box in het haventje. De havenmeester vond dit beter voor zo een klein bootje. Sympathieke man.
Morgenvroeg zou het onweer moeten over zijn en dan steken we de baai over naar Simrishamn. Met de voorspelde oostenwind zou dat geen probleem mogen zijn.
Tuesday 2/7: Because of the continuous S wind we sailed on motor for about 3 hours from Kristianopol till Karskrona archipelago. From there we could finally sail again without fighting against wind and waves. The archipellag is very beautiful as the northern archipelago. There is more tourism and less little secret bays to moor. Finally we ended up in Karlskrona. About Karlskrona we can be very short: a marina next to a motorway, nothing to see. It looks like the army had too much influence on the development of the city.
Wednesday 3/7; Today we sailed to the little island Hanö: a little bit more than 30 miles. To get out of the Archipellago we had to cross the Hasslobron (bridge) and we lost there about half an hour.
In the beginning the sailing was good: 15kn from SE but after a while the waves became steeper. We sailed a little bit off course because otherwise the waves made us roll too much. In the afternoon the wind turned a little bit more to the east and became a little bit stronger. We got a really dirty sea. Te waves were coming from all directions. This was very uncomfortable and we were glad to arrive on Hanö; The island Hanö is really beatifull: no cars, only a few houses, a very friendly harbor master who started to speak French with us, a little café/ restaurant that serves no food tonight because a local Swedish opera singer came to entertain the local community.
Now it started to rain and we had already some thunders and lightnings. This was forecasted but no problem because we are in a safe harbor.
Tomorrow we are heading towards Simrishamn. With the forecasted E wind this should not be a problem.

No pictures today because the batteries wer flat.