Aangekomen!
Door: Jan
Blijf op de hoogte en volg Jan
08 September 2013 | Nederland, Goes
Zondag 8/9/2013: Wordt dit de laatste dag van deze lange reis? Het is nog 60 mijl, over de zee, tegen de wind. Het doel is om via de sluis van de Roompot de Oosterschelde op te varen.
Samen met de havenkapitein van Scheveningen hebben we de stroming van vandaag bekeken. Vanaf half 10 hebben we stroom mee. Dus vanaf half negen begint de kentering, dus best vertrekken om 8 uur omdat het nog een half uurtje duurt tot we op de zee zijn. Zo gezegd zo gedaan. We hoopten toch wat te kunnen zeilen ondanks de voorspelling van de windrichting niet goed was. Er stond ook genoeg wind om er een heerlijk zeildagje van te maken. Helaas moesten we recht tegen de wind in. De hele dag. Opkruisen was geen optie omdat we dan te veel tijd zouden verliezen en we hebben het hele tij nodig om de Roompot te halen en de snelheid over de grond mag dan niet onder de 5kn gaan. Dus motor aan! Met de stroming haalden we bijna continu snelheden goed boven de 6kn.
In de voormiddag ging het goed. Door de wind begonnen voorbij Rotterdam redelijk wat golven te komen. Die moesten we bovendien recht op varen. In de namiddag was het weer van dat. De buitenboord uit en in het water. Lastig varen met zowel de helmstok als de motor in mijn handen. Bovendien kregen we er nog een paar fikse regenbuien over ons hoofd.
Om de vaargeul van de Roompot in te varen moet men vrij ver naar het zuiden doorvaren om dat scherp naar het oosten te draaien. Dat was ons moment: we konden zeilen na urenlang op motor te varen. Wat een pret. Echter van korte duur. Na een kwartier viel de wind volledig weg. Dus motor weer aan. Spijtig!
Het kwam wel goed uit want ondertussen was het tij gekeerd en konden we netjes de Oosterscheld opvaren met de stroom mee. Rond 16 uur hebben we sluis genomen aan de Oosterscheldekering (Neeltje Jans). Wat een stroming staat er daar! Je moet daar goed opletten als je de havenhoofden binnenvaart;
We konden vlot versluizen en we hebben dan naar onze vrouwen gebeld dat we het einddoel gingen halen en dat ze zich mochten gereed maken om ons te komen halen in Goes. Een euforisch gevoel begon zich van mij stilaan meester te maken.
Op de Oosterschelde stond er geen wind dus vandaag zal het zeilen beperkt zijn tot het kwartiertje voor de Roompot. Nog 1 obstakel: de Zeelandbrug. Volgens de kaarten is de doorvaarthoogte 12,9m. Wij zijn tussen 10 en 11m. Dit heb ik uit de boekjes en ik heb het nooit zelf nagemeten. Theoretisch is het dus mogelijk. Er is ook de mogelijkheid om zoals al de zeilboten aan Zierikzee de brug te nemen maar dat is weer een paar mijl om. Dus toch maar proberen. Aan de brug is er een doorvaartroute, de markering is 12m. Er stond heel veel stroming. Mijn plan was eigenlijk om heel langzaam er naar toe te varen om eventueel te keren als het niet mogelijk blijkt. Met deze stroming is dat echt niet mogelijk. Zelfs als je er vrij kort naast vaart, zie je niet of je er onder kunt of niet. Het verstand zegt dat je er onder kunt maar toch is er toch die grote vrees. Als het fout loopt, loopt het goed fout. Doen we het of niet? Ja? Nee? Ja? Ok we gaan er voor. Met de adrenaline gierend door mijn aderen stuur ik recht midden onder de brug. En we passeren…. De eerste minuten stond mijn hele lichaam te beven. Dit was waarschijnlijk het spannendste dat we gedaan hebben. Maar het is bewezen: we kunnen eronder (en het was bijna hoogtij!). Nu zijn we er, dachten we. Plots is er gedonder! Achter ons was alles dicht getrokken met donkere zwarte wolken. Het volgende was bliksems. Gaat dat ook nog over ons hoofd komen. We zetten de gas vol open en slagen er in de wolken net achter ons te laten passeren. Om 18:30 kunnen we in de openstaande sluis van Goes varen en een kwartiertje later zoeken we naar een plaatsje in de jachthaven. Op de kant staan bij toeval onze buren (Vincent en Anna & kids). Zij wijzen ons een plaatsje aan. Het is mischien toeval of het lot. De eerste boot die we tegenkomen aan de sluis in Goes komt uit Zweden… Ons begin.
Ik heb het even nagerekend. Onze reis is 900nM lang geweest (of een goede 1600km).
Vroeger heb ik het al geschreven: het was een super avontuur. Ik heb veel geleerd. Het is waarschijnlijk een once in a lifetime experience. Dit had ik nooit kunnen doen zonder het begrip en de steun van mijn familie en vrienden, maar meest van al van mijn vrouw. Nogmaals: DANK U, ELS.
Hier eindigt dus het verhaal. Dank ook aan alle volgers. Ik hoop dat jullie een beetje genoten hebben van mijn verhaal.
Zeilgroeten
Jan, Christophe, Jasper en Seppe (de zeilers) en Els (het thuisfront)
Sunday 09/08/2013 : Will this be the last day of this long journey ? 60 miles to sail, across the sea , against the wind . The goal is to reach the Oosterschelde through the lock of Roompot
Together with the harbor master of Scheveningen we looked at the tide. From 9:30 the tide is with us. So from 8:30 it starts turning , so best leave at 8am because it takes half an hour until we get to the sea . And so we did . We were hoping to sail a bit despite the wind direction prediction was not so good. There was enough wind to sail and make a great day of it. Unfortunately we had to sail right into the wind throughout the day. Tacking was not an option because we would lose too much time and we need to reach the Roompot and therefore ground speed may not go under the 5kN . So motor on! With the tide we re ached almost continuously speeds well above the 6 kN .
In the morning it went well. Rotterdam passed and the wind started to blow harder and waves started to grow. In the afternoon we got it again: The outboard came out and under water. Beside that we also got a few more heavy rain showers .
To reach the entrance of the Roompt we had to sail quite far to the south and turn sharp to the east. That was our time: we were able to sail! What fun . But of short duration. After fifteen minutes the wind fell away completely . So motor on again. What a pitty!
Now the tide had turned and we could enter the Oosterschelde on the flow. Around 16pm we passed the lock on the Oosterschelde (Neeltje Jans) . Amazing currents overthere! We had to pay a lot of attention.
After passing the lock we called our wives to announce that we will reach the goal and that they can prepare to fetch us in Goes. A euphoric feeling came over me.
On the Oosterschelde there was no wind so the sailing will be limited to fifteen minutes on entering the Rommpot. Still one obstacle: the Zeeland bridge . According to the maps , the vertical clearance is 12,9 m We are between 10 and 11m . I got this from the books and I 've never measured it myself. Theoretically, it must be possible . There exist also the possibility to use the bridge at Zierikzee as all the sailboats do but that's a few miles around. So we will try it. On the bridge there is a marking: 12m. There a lot of currents. My plan was actually to very slowly sail towards the bridge and return if it shows not to be possible . With these currents it is not really possible . Even if you are quite close tot o the bridge you cannot see whether you can pass or not. The mind says you can but there was a lot of fear . If something goes wrong , it goes very wrong . We do it or not ? Yes ? No? Yes ? Ok we go for it. With the adrenaline in my veins I steered in the middle right under the bridge . And we passed .... The first minute my whole body was shacking. This was probably the most exciting that we did this journey. But it has been proved : we can pass underneath the bridge( and it was almost high tide ! ) . Now we are there , we thought. Suddenly there is thunder ! Behind us the sky got dark with black clouds . Then followed the lightning . We put the full-throttle and succeed in the clouds to pass just behind us. At 18:30 we sailed into the open lock of Goes and fifteen minutes later we were looking for a place in the marina . On the shore we saw our neighbours ( Vincent and Anna & kids) . They point us to a place . It is perhaps a coincidence or fate . The first boat we encounter at the lock in Goes is from Sweden ... Our starting point .
I recalculated the distance. Our journey has been 900nm (or more than 1600km ) .
It was a great adventure . I learned a lot . It's probably a once in a lifetime experience . I could never do without the understanding and support of my family and friends , but most of all my wife . Again, THANK YOU , ELS .
So here the story ends . Thanks also to all followers. I hope you enjoyed my story.
Sail greetings
Jan, Christophe , Jasper and Seppe (sailors) and Els (at home)
Samen met de havenkapitein van Scheveningen hebben we de stroming van vandaag bekeken. Vanaf half 10 hebben we stroom mee. Dus vanaf half negen begint de kentering, dus best vertrekken om 8 uur omdat het nog een half uurtje duurt tot we op de zee zijn. Zo gezegd zo gedaan. We hoopten toch wat te kunnen zeilen ondanks de voorspelling van de windrichting niet goed was. Er stond ook genoeg wind om er een heerlijk zeildagje van te maken. Helaas moesten we recht tegen de wind in. De hele dag. Opkruisen was geen optie omdat we dan te veel tijd zouden verliezen en we hebben het hele tij nodig om de Roompot te halen en de snelheid over de grond mag dan niet onder de 5kn gaan. Dus motor aan! Met de stroming haalden we bijna continu snelheden goed boven de 6kn.
In de voormiddag ging het goed. Door de wind begonnen voorbij Rotterdam redelijk wat golven te komen. Die moesten we bovendien recht op varen. In de namiddag was het weer van dat. De buitenboord uit en in het water. Lastig varen met zowel de helmstok als de motor in mijn handen. Bovendien kregen we er nog een paar fikse regenbuien over ons hoofd.
Om de vaargeul van de Roompot in te varen moet men vrij ver naar het zuiden doorvaren om dat scherp naar het oosten te draaien. Dat was ons moment: we konden zeilen na urenlang op motor te varen. Wat een pret. Echter van korte duur. Na een kwartier viel de wind volledig weg. Dus motor weer aan. Spijtig!
Het kwam wel goed uit want ondertussen was het tij gekeerd en konden we netjes de Oosterscheld opvaren met de stroom mee. Rond 16 uur hebben we sluis genomen aan de Oosterscheldekering (Neeltje Jans). Wat een stroming staat er daar! Je moet daar goed opletten als je de havenhoofden binnenvaart;
We konden vlot versluizen en we hebben dan naar onze vrouwen gebeld dat we het einddoel gingen halen en dat ze zich mochten gereed maken om ons te komen halen in Goes. Een euforisch gevoel begon zich van mij stilaan meester te maken.
Op de Oosterschelde stond er geen wind dus vandaag zal het zeilen beperkt zijn tot het kwartiertje voor de Roompot. Nog 1 obstakel: de Zeelandbrug. Volgens de kaarten is de doorvaarthoogte 12,9m. Wij zijn tussen 10 en 11m. Dit heb ik uit de boekjes en ik heb het nooit zelf nagemeten. Theoretisch is het dus mogelijk. Er is ook de mogelijkheid om zoals al de zeilboten aan Zierikzee de brug te nemen maar dat is weer een paar mijl om. Dus toch maar proberen. Aan de brug is er een doorvaartroute, de markering is 12m. Er stond heel veel stroming. Mijn plan was eigenlijk om heel langzaam er naar toe te varen om eventueel te keren als het niet mogelijk blijkt. Met deze stroming is dat echt niet mogelijk. Zelfs als je er vrij kort naast vaart, zie je niet of je er onder kunt of niet. Het verstand zegt dat je er onder kunt maar toch is er toch die grote vrees. Als het fout loopt, loopt het goed fout. Doen we het of niet? Ja? Nee? Ja? Ok we gaan er voor. Met de adrenaline gierend door mijn aderen stuur ik recht midden onder de brug. En we passeren…. De eerste minuten stond mijn hele lichaam te beven. Dit was waarschijnlijk het spannendste dat we gedaan hebben. Maar het is bewezen: we kunnen eronder (en het was bijna hoogtij!). Nu zijn we er, dachten we. Plots is er gedonder! Achter ons was alles dicht getrokken met donkere zwarte wolken. Het volgende was bliksems. Gaat dat ook nog over ons hoofd komen. We zetten de gas vol open en slagen er in de wolken net achter ons te laten passeren. Om 18:30 kunnen we in de openstaande sluis van Goes varen en een kwartiertje later zoeken we naar een plaatsje in de jachthaven. Op de kant staan bij toeval onze buren (Vincent en Anna & kids). Zij wijzen ons een plaatsje aan. Het is mischien toeval of het lot. De eerste boot die we tegenkomen aan de sluis in Goes komt uit Zweden… Ons begin.
Ik heb het even nagerekend. Onze reis is 900nM lang geweest (of een goede 1600km).
Vroeger heb ik het al geschreven: het was een super avontuur. Ik heb veel geleerd. Het is waarschijnlijk een once in a lifetime experience. Dit had ik nooit kunnen doen zonder het begrip en de steun van mijn familie en vrienden, maar meest van al van mijn vrouw. Nogmaals: DANK U, ELS.
Hier eindigt dus het verhaal. Dank ook aan alle volgers. Ik hoop dat jullie een beetje genoten hebben van mijn verhaal.
Zeilgroeten
Jan, Christophe, Jasper en Seppe (de zeilers) en Els (het thuisfront)
Sunday 09/08/2013 : Will this be the last day of this long journey ? 60 miles to sail, across the sea , against the wind . The goal is to reach the Oosterschelde through the lock of Roompot
Together with the harbor master of Scheveningen we looked at the tide. From 9:30 the tide is with us. So from 8:30 it starts turning , so best leave at 8am because it takes half an hour until we get to the sea . And so we did . We were hoping to sail a bit despite the wind direction prediction was not so good. There was enough wind to sail and make a great day of it. Unfortunately we had to sail right into the wind throughout the day. Tacking was not an option because we would lose too much time and we need to reach the Roompot and therefore ground speed may not go under the 5kN . So motor on! With the tide we re ached almost continuously speeds well above the 6 kN .
In the morning it went well. Rotterdam passed and the wind started to blow harder and waves started to grow. In the afternoon we got it again: The outboard came out and under water. Beside that we also got a few more heavy rain showers .
To reach the entrance of the Roompt we had to sail quite far to the south and turn sharp to the east. That was our time: we were able to sail! What fun . But of short duration. After fifteen minutes the wind fell away completely . So motor on again. What a pitty!
Now the tide had turned and we could enter the Oosterschelde on the flow. Around 16pm we passed the lock on the Oosterschelde (Neeltje Jans) . Amazing currents overthere! We had to pay a lot of attention.
After passing the lock we called our wives to announce that we will reach the goal and that they can prepare to fetch us in Goes. A euphoric feeling came over me.
On the Oosterschelde there was no wind so the sailing will be limited to fifteen minutes on entering the Rommpot. Still one obstacle: the Zeeland bridge . According to the maps , the vertical clearance is 12,9 m We are between 10 and 11m . I got this from the books and I 've never measured it myself. Theoretically, it must be possible . There exist also the possibility to use the bridge at Zierikzee as all the sailboats do but that's a few miles around. So we will try it. On the bridge there is a marking: 12m. There a lot of currents. My plan was actually to very slowly sail towards the bridge and return if it shows not to be possible . With these currents it is not really possible . Even if you are quite close tot o the bridge you cannot see whether you can pass or not. The mind says you can but there was a lot of fear . If something goes wrong , it goes very wrong . We do it or not ? Yes ? No? Yes ? Ok we go for it. With the adrenaline in my veins I steered in the middle right under the bridge . And we passed .... The first minute my whole body was shacking. This was probably the most exciting that we did this journey. But it has been proved : we can pass underneath the bridge( and it was almost high tide ! ) . Now we are there , we thought. Suddenly there is thunder ! Behind us the sky got dark with black clouds . Then followed the lightning . We put the full-throttle and succeed in the clouds to pass just behind us. At 18:30 we sailed into the open lock of Goes and fifteen minutes later we were looking for a place in the marina . On the shore we saw our neighbours ( Vincent and Anna & kids) . They point us to a place . It is perhaps a coincidence or fate . The first boat we encounter at the lock in Goes is from Sweden ... Our starting point .
I recalculated the distance. Our journey has been 900nm (or more than 1600km ) .
It was a great adventure . I learned a lot . It's probably a once in a lifetime experience . I could never do without the understanding and support of my family and friends , but most of all my wife . Again, THANK YOU , ELS .
So here the story ends . Thanks also to all followers. I hope you enjoyed my story.
Sail greetings
Jan, Christophe , Jasper and Seppe (sailors) and Els (at home)
-
15 September 2013 - 21:46
Christophe:
Dag Jan,
Ik vond het uitzonderlijk om ook de laatste 100 mijl te kunnen meezeilen of "meemotoren". Tjip heeft bewezen zeewaardig te zijn en jij bewezen dat je een goede zeiler bent.
Ik kan bevestigen dat het niet zo evident is om met zulk een kleine zeilboot, met slechts een buitenboordmotor van 8pk, 1500 zeemijl te varen van Zweden naar Goes, over diverse wateren in diverse omstandigheden.
Merci Jan, het waren topdagen zowel in Zweden als in de Hollandse waters. -
16 September 2013 - 08:57
Marcel:
Jan, een dikke proficiat! inderdaad een avontuur en goede prestatie. Ik heb genoten van de reisverslagen waarvoor mijn dank. Groet en tot gauw, Marcel.
-
16 September 2013 - 09:13
Willem:
Toffe verhalen Jan, en goed dat jullie heelhuids aangekomen zijn.
Allez, wat zal ik nu weer moeten lezen als je blog niet meer aangevuld wordt ;-)
Willem -
17 September 2013 - 23:04
Katrien:
weer genoten van je reisverslag, hopelijk mogen wij in de toekomst nog meer reisavonturen meebeleven!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
